Milking
Lely MQC-C: een veelbelovend hulpmiddel op het bedrijf voor uiergezondheid
Het celgetal (SCC) is een veelgebruikte maatstaf bij de behandeling van mastitis. Het testen van het celgetal van samengestelde koemelk moet elke 3 weken tot 6 weken worden uitgevoerd. Aanvullende metingen tussen melkcontroles kunnen helpen bij het vroegtijdig detecteren van veranderingen in uiergezondheid.

Koegezondheid, Melken
Lely MQC-C: een veelbelovend hulpmiddel op het bedrijf voor uiergezondheid
Daarom heeft Lely de MQC-C ontwikkeld, om vaker inzicht te krijgen in de geleidbaarheidsgradiënt. De MQC-C is een geautomatiseerde Californische mastitistest (CMT). De CMT is geenszins te vergelijken met laboratorium-VCA in termen van testkarakteristieken en nauwkeurigheid. De echte waarde is dat het een dagelijks inzicht geeft in plaats van een maandelijks rapport. De MQC-C werkt voor slechts een fractie van de laboratoriumkosten. Het is een veelbelovend hulpmiddel voor het (vroegtijdig) opsporen van (sub)klinische mastitis voor elke individuele koe in de kudde.
MQC-C is een screeningstest
Het principe van de MQC-C is gebaseerd op een geautomatiseerde CMT, waarbij een vast volume goed gemengde samengestelde melk uit een melking wordt gehaald. De melk wordt gemengd met een vast volume reagens, waarna de viscositeit van het mengsel wordt gemeten. De gemeten viscositeit wordt op basis van een kalibratiecurve omgezet in een waarde, uitgedrukt in cellen/ml.
Deng et al., 2020, ontdekten dat de geautomatiseerde CMT en de SCC-test in het laboratorium gerelateerd zijn. Door de geautomatiseerde CMT-metingen te vergelijken met laboratorium SCC-metingen op melk van dezelfde koe op dezelfde dag, konden zij inzicht geven in de praktische bruikbaarheid van de geautomatiseerde CMT-metingen. De relatie was beter bij het gemiddelde van de geautomatiseerde CMT-tests over een tijdvenster van 24 uur. Dit komt overeen met de methode die Lely hanteert.
MQC-C in het veld
Wanneer een veehouder de MQC-C op het bedrijf wil gebruiken, is het belangrijk om alle robots in een groep uit te rusten met een MQC-C, aangezien de toegevoegde waarde zit in de hoge meetfrequentie. Tot nu toe heeft Lely 65% van alle Lely Astronaut A5 robots met een MQC-C verkocht.
Om inzicht te houden in de geleidbaarheidsgradiënt van een koe is het noodzakelijk dat de meting altijd op dezelfde manier wordt uitgevoerd. Daarom is het belangrijk om nauwkeurig met de MQC-C om te gaan om de effectiviteit ervan te vergroten. De volgende procedures zijn van belang:
1) Vul de MQC-C strikt volgens de handleiding. De kwaliteit van het mengsel is erg belangrijk.
2) Vul het CMT-reagens op tijd bij. Praktijkervaring heeft geleerd dat dit ook van invloed kan zijn op de correlatie tussen de online CMT en het laboratorium-VCA.
Meer in detail
Figuur 1 illustreert hoe de geautomatiseerde CMT dezelfde trend laat zien als het SCC van het laboratorium, terwijl het aanvullende informatie geeft over kortdurende episodes of opflakkeringen van hoge SCC op de tussenliggende DHI-testdagen. Daarom lijkt geautomatiseerde CMT-testen om verschillende redenen waardevoller in termen van individuele uiergezondheidsmonitoring van koeien:
De metingen kunnen ook worden gebruikt om subklinische mastitisgevallen te identificeren die verdere diagnostiek rechtvaardigen, zoals bacteriologische kweek om de mastitisveroorzakende pathogenen expliciet te identificeren. Verder onderzoek om de geautomatiseerde CMT-patronen te koppelen aan pathogene soorten kan nuttig zijn voor het ontwikkelen van op maat gemaakte behandelplannen om behandelstrategieën verder te optimaliseren.
Vroegtijdige interventie bij mastitis en gevestigde beslissingen over de droogbouw van de behandeling zullen de kans op verspreiding van infecties helpen verkleinen en de effectiviteit van de behandeling zal worden verhoogd. Door de hoge meetfrequentie biedt deze test ook een goede mogelijkheid om de effecten van de behandeling te monitoren. Figuur 1 (B) suggereert bijvoorbeeld een geïnfecteerde uier die is genezen en vervolgens opnieuw is geïnfecteerd. Je zou kunnen kiezen voor een bacteriologische kweek. Wanneer een koe een patroon als (A) vertoont, kun je besluiten haar te ruimen of antibiotica te gebruiken bij het droogzetten. MQC-C kan helpen als een praktisch screeningsinstrument. Het helpt bij het aangeven van een vermoeden van ziekte en is op grote schaal toepasbaar en is daarom een ondersteunend besluitvormingsinstrument.
A
B
C
D
Figuur 1. Deng et al., 2020, voor verschillende celseinpatronen, om de waarde van frequent gemeten online celgetal bij individuele uiergezondheidsmonitoring van koeien aan te tonen. Dit is op logschaal, wat een manier is om numerieke gegevens over een zeer breed scala aan waarden op een compacte manier weer te geven. (A) duidt op een chronische intramammaire infectie; (B) suggereert een geïnfecteerde uier die is genezen en vervolgens opnieuw is geïnfecteerd; (C) toont een koe die waarschijnlijk lijdt aan een chronische IMI met een fluctuerend celgetalpatroon; en (D) staat waarschijnlijk voor een gezonde uier met één korte episode met een hoog celgetal. De driehoeken vertegenwoordigen in het laboratorium gemeten SCC-resultaten. De stippen die door een lijn met elkaar verbonden zijn, vertegenwoordigen de MQC-C-metingen gemiddeld over een tijdvenster van 24 uur. De horizontale stippellijn staat voor 200.000 cellen/ml.
Boodschap om mee naar huis te nemen
De MQC-C is een nieuw hulpmiddel op de boerderij om koeien met een hoog celgetal te helpen detecteren. Het geeft dagelijks extra inzicht in de uiergezondheid van elke individuele koe in een kudde. De MQC-C-metingen kunnen helpen bij het mastitisbeheer van de veehouder op het gebied van vroege opsporing, dry-off behandeling, aanpassing van de behandeling aan een individuele infectie (langere behandeling voor een echt herstel), enz. Voor meer achtergrondinformatie verwijzen we naar het artikel van Deng et al., 2020.
Referenties
Deng, Z., Hogeveen, H., Lam, T. J., Van der Tol, R., & Koop, G. (2020). Prestaties van online schatting van het celgetal in automatische melksystemen. Grenzen in de diergeneeskunde, 7, 221. https://doi.org/10.3389/fvets.2020.00221